[ad_1]
در این گزارش آمده است: “توسعه روابط با هند ، یک دموکراسی اساسی منطقه ای ، به عنوان بخشی از این تغییر در تمرکز استراتژیک انگلیس ، یک کار پیچیده خواهد بود. اهمیت هند برای انگلیس اجتناب ناپذیر است.”
به زودی ، هند بزرگترین کشور جهان از نظر جمعیت خواهد بود و در این دهه سومین بودجه اقتصادی و دفاعی را خواهد داشت. این کشور همچنین یک کشور انگلیسی زبان است که دارای دیاسپورای زیادی در انگلیس است و نشان دهنده روابط عمیق تاریخی بین دو کشور است.
“در نتیجه ، هند همیشه در لیست کشورهایی است که دولت جدید انگلیس با آنها تعهد کرده است. اما اکنون باید مشخص شود که ایده رابطه عمیق تر با هند همیشه بیش از آنچه که می تواند تحقق بخشد. “
این گزارش می گوید که “میراث حاکمیت استعمار انگلیس روابط را به طور مداوم خراب می کند. در مقابل ، ایالات متحده به مهمترین شریک استراتژیک هند تبدیل شده است زیرا دولت های ایالات متحده اخیراً روابط امنیتی دوجانبه خود را تقویت کرده و پادشاهی متحده را در سایه.”
دولت انگلیس ضمن جلب توجه شایسته خود به هند ، باید بپذیرد که بهره برداری مستقیم از منافع ملی این روابط ، چه اقتصادی و چه دیپلماتیک ، دشوار خواهد بود.
در این گزارش آمده است: “در عین حال ، سیاست داخلی پیچیده و پراکنده هند این کشور را به یکی از مقاوم ترین کشورها در برابر تجارت باز و سرمایه گذاری خارجی تبدیل کرده است.”
با متوسط تولید ناخالص داخلی سرانه ، که هنوز هم فقط حدود 2000 دلار است ، منافع هند به ندرت با منافع دموکراسی های کوچکتر و از نظر اقتصادی توسعه یافته جبران می شود. همچنین ظرفیت آن را برای پیگیری سیاست خارجی فعال در زمینه مسائل جهانی که برای انگلستان بیشترین اهمیت را دارد محدود می کند.
به گفته Chatham House ، به عنوان مثال ، هند از پیوستن به انگلیس و دیگران برای حمایت از لیبرال دموکراسی در آن سوی سواحل خودداری می کند.
“برعکس ، ملی گرایی هندوی آشکار بهاراتیا جاناتا موجب تضعیف حقوق مسلمانان و سایر گروه های مذهبی اقلیت می شود ، و این باعث ایجاد نگرانی می شود که اکثریت گرایی غیر قابل تحمل جایگزین چشم انداز هند سکولار و دموکراتیک می شود که توسط نهرو وصیت شده است.” و سرکوب گسترده دولت علیه فعالان حقوق بشر و گروه های جامعه مدنی دیگر به طور فعال توسط دستگاه قضایی به چالش کشیده نمی شود ، و این امر منجر به شکایت های فزاینده ای از فرسایش حکومت قانون می شود ، نه تنها توسط گروه های محلی بلکه توسط سازمان ملل و دیگر ناظران دموکراسی “، در این گزارش آمده است.
این گزارش می گوید برخی از اهداف اولیه انگلیس جهانی – چین ، هند ، عربستان سعودی و ترکیه – ممکن است برای منافع تجاری انگلستان مهم باشد ، اما آنها رقبا یا در بهترین حالت ناخوشایند خواهند بود. در بسیاری از اهداف جهانی خود شریک است.
از سال 1945 ، دولت های انگلیس مجبور شدند آنچه را می توان به عنوان چهار “حلقه” با منافع و اهرم های بین المللی توصیف کرد ، اداره کنند. آنها قاره اروپا را در بر می گیرند. ایالات متحده؛ گروه کوچکی از کشورهای مهم استراتژیک که کیفیت روابط دوجانبه با آنها تأثیر عمده ای در رونق و امنیت انگلستان داشته است ، از جمله چین ، ژاپن ، روسیه و عربستان سعودی. و بقیه جهان ، با جامعه بریتانیا ارتباطات دیگری را به مجموعه ای از روابط متفاوت ارائه می دهد.
[ad_2]