[ad_1]
این مطالعه که توسط دکتر سینتیا شوک پیم و دیگران تألیف شده است ، شامل اطلاعات 16 کشور ، 6،040 گله تجاری و 176 میلیون مرغ در سیستم های مختلف قفس و بدون سلول است. به طور خاص ، محققان مرگ و میر گله های مستقر در سلول های باتری معمولی را مقایسه کردند. قفس های مبله – که فضای بیشتری برای مرغ ها فراهم می کند ، همراه با چندین وسیله رفاهی در منزل از قبیل سوف ، لانه و بستر ملافه برای تغذیه و استحمام گرد و غبار. و قفس های داخلی یا سیستم های اقامتی بدون قفس.
نویسندگان نتیجه گرفتند که مرگ و میر در گله های بدون سلول به طور قابل توجهی بالاتر از آن نیست که در سیستم های معمولی سلول باتری نگهداری می شود ، بلکه با کسب تجربه و دانش مدیران با گذشت زمان کاهش می یابد.
شوک پیم گفت: “وقتی مقایسه ای بین سیستم هایی با سطح بلوغ تکنولوژیکی مشابه انجام شود ، مرگ و میر در خانه های فاقد سلول بیشتر از سیستم های مبتنی بر سلول نیست.” “در حقیقت ، روند مشاهده شده در داده ها نشان می دهد که در صورت ادامه حاکمیت و بهینه سازی ژنتیک برای سیستم های بدون سلول ، ممکن است مرگ و میر در خانه های بدون سلول کمتر باشد.”
علاوه بر این ، مطالعه یادآوری می کند که مرگ و میر پایین یا زنده ماندن طولانی مدت مرغ ها لزوماً شاخص خوبی برای سلامتی یا تندرستی نیست.
شوک-پیم گفت: “آنچه حیوانات را رنج می دهد لزوماً باعث مرگ آنها نمی شود.”
شوک پیم افزود: “افراد ناسالم می توانند برای مدت طولانی در شرایط سلولی رنج ببرند ، قبل از اینکه سرنوشت خود را تسلیم کنند ، اگر کشته شوند. در حالی که سایر مرگ ها ، مانند تصادفات یا شکار ، می تواند افراد سالم را تحت تأثیر قرار دهد.”
این یافته ها می تواند بحث در مورد رفاه مرغ تخمگذار و توسعه صنعت تخم مرغ را تجدید نظر کند و اهمیت توجه به درجه بلوغ و سطح تجربه با سیستم تولید در انجام مطالعات بهداشتی ، رفتاری و رفاهی را که نتایج را مقایسه می کند ، برجسته کند. سیستم های.
[ad_2]