[ad_1]
رابرت ک. ناوی ، استاد دکتر ، پزشکی ، اطفال و آسیب شناسی در دانشکده پزشکی سن دیگو ، گفت: “این شواهدی از وجود ارتباط میتوکندری در ریشه افسردگی است.”
Naviaux اضافه کرد: “این یک مطالعه کوچک است ، اما برای اولین بار است که توانایی استفاده از مارکرهای متابولیکی را به عنوان شاخص های بالینی پیش آگهی برای بیمارانی که بیشترین خطر را دارند – و خطر کمتری را نیز برای دوره های عودکننده علائم عمده افسردگی” نشان می دهد.
اختلال افسردگی اساسی مکرر (به سادگی افسردگی بالینی) نوعی اختلال خلقی است که با علائم متعددی همراه با احساس غم یا ناامیدی ، عصبانیت یا ناامیدی ، از بین رفتن علاقه ، اختلالات خواب ، اضطراب ، فکر کند یا دشوار ، افکار خودکشی و مشکلات جسمی غیرقابل توضیح ، مانند کمر درد یا سردرد.
اختلال افسردگی اساسی (MDD) یکی از شایعترین بیماریهای روانی در ایالات متحده است که شیوع آن در طول زندگی 20/6 درصد تخمین زده می شود ، به این معنی که از هر پنج آمریکایی یک نفر در طول زندگی خود حداقل یک قسمت را تجربه خواهد کرد. در بیماران مبتلا به MDD راجعه (rMDD) ، خطر عود پنج ساله تا 80٪ است.
برای مطالعه خود ، ناویاوکس و همکارانش در هلند 68 نفر (45 زن ، 23 مرد) مبتلا به rMDD را که بدون داروهای ضد افسردگی در حال بهبود بودند و 59 کنترل را بر اساس سن و جنس استخدام کردند. پس از جمع آوری خون از بیمارانی که در دوره بهبودی بودند ، بیماران به مدت دو سال و نیم به طور آینده نگر پیگیری شدند.
نتایج نشان می دهد که یک علامت متابولیکی که در شرایط خوب بیمار یافت می شود می تواند پیش بینی کند که در آینده احتمالاً طی دو سال و نیم کدام بیمار عود می کند. صحت این پیش بینی بیش از 90٪ بود. تجزیه و تحلیل قابل پیش بینی ترین مواد شیمیایی نشان داد که آنها به انواع خاصی از لیپیدها (چربی ها ، شامل ایکوزانوئیدها و اسفنگولیپیدها) و پورین ها تعلق دارند.
پورین ها از مولکول هایی مانند ATP و ADP ساخته می شوند ، اصلی ترین مواد شیمیایی مورد استفاده برای ذخیره انرژی در سلول ها ، اما همچنین در ارتباطات مورد استفاده سلول های تحت فشار نقش مهمی ایفا می کنند ، که به عنوان سیگنالینگ پورینرژیک شناخته می شود.
محققان دریافتند که در بیماران مبتلا به rMDD ، تغییر در متابولیت های خاص در شش مسیر متابولیکی مشخص شده منجر به تغییرات اساسی در فعالیت های مهم سلولی می شود.
ناویاوکس گفت: “این یافته ها یک امضای بیوشیمیایی عمده در rMDD بهبود یافته را نشان می دهد که بیماران تشخیص داده شده را از گروه کنترل سالم متمایز می کند.”
Naviaux اضافه کرد: “این تفاوت ها در یک ارزیابی بالینی ساده دیده نمی شود ، اما نشان می دهد که استفاده از متابولومیک – آزمایش بیولوژیکی متابولیت ها – ممکن است ابزاری جدید برای پیش بینی بیمارانی باشد که در برابر عود علائم افسردگی بیشترین آسیب پذیری را دارند.”
نویسندگان خاطرنشان کردند که یافته های اولیه آنها نیاز به اعتبار سنجی در یک مطالعه بزرگتر با حداقل 198 زن و 198 مرد (99 مورد و 99 کنترل هر یک).
[ad_2]